Γιατί κατασκήνωση;

            Και είπε ο Πέτρος: «Κύριε, καλόν εστίν ημας ωδε είναι, ει θέλεις, ποιήσωμεν ώδε τρεις σκηνας, σοι μίαν και Μωσεί μίαν και μίαν Ηλία.»

            Κάθε φορά που το καλοκαίρι πλησιάζει, ο ενθουσιασμός του αποστόλου Πέτρου μάς διακατέχει και φωνάζουμε στον Κύριο να κάνουμε σκηνές για να δούμε να μεταμορφώνεται μέσα στις ψυχές. Κι Αυτός όλο αγάπη μάς επιτρέπει παρά τις μεγάλες δυσκολίες να λειτουργήσουμε την κατασκήνωση Του` την εκκλησιαστική κατασκήνωση της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας.

            Κάθε χρόνο κι ένα θαύμα. Η προετοιμασία του χώρου, η εύρεση στελεχών, η εθελοντική δουλειά όλων των μελών μεταμορφώνουν το δάσος της Πρώτης σε ένα κομμάτι ουρανού πάνω στη γη, μια όαση μέσα στο χρόνο.

            Έρχεται η κατασκήνωση σαν επιστέγασμα όλης της κατηχητικής χρονιάς. Τα θεωρητικά μαθήματα των κατηχητών και κατηχητριών, οι οποίοι με τόσο μεράκι ετοιμάζουν, βρίσκουν την εφαρμογή τους στην κοινοβιακή ζωή των μικρών και μεγαλύτερων κατασκηνωτών. Δοξολογία ολόκληρη η ημέρα στην κατασκήνωση, από την πρωινή προσευχή και το αγιογραφικό μάθημα μέχρι το απόδειπνο.

            Κυρίαρχο συστατικό της το δημιουργικό παιχνίδι. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Μέσω του παιχνιδιού το παιδί δημιουργεί, ανακαλύπτει τον κόσμο, μαθαίνει, εφευρίσκει λύσεις, κατασκευάζει` μαθαίνει ακόμη να τηρεί τους κανόνες, να συγκρατεί το θυμό του, να συνεργάζεται, να σέβεται τον αντίπαλο και να αποδέχεται τη ήττα. Το παιδί επιπλέον έρχεται σε επαφή με τη φύση, κοινωνικοποιείται και κάνει αληθινές φιλίες. Κι όλα αυτά με τον πιο ευχάριστο τρόπο.

            Ο Πέτρος, όταν απευθύνθηκε στον Κύριο ξέχασε τον εαυτό του. Σκηνές πρότεινε να κατασκευάσουν μόνο για τους τρεις, τον Ιησού, τον Ηλία και τον Μωυσή. Τέτοιος είναι ο ενθουσιασμός και η ξεγνοιασιά των στελεχών και των κατασκηνωτών που ξεχνούν τα του εαυτού και ανησυχούν για τους άλλους. Πνεύμα θυσίας και αγάπης θέτει σε αχρηστία τους κανόνες και μας απελευθερώνει από ηθικολογίες. Το παράδειγμα του αρχηγού και των στελεχών μιλάει στις καρδιές.

            «Αυτός που θέλει να είναι πρώτος, γίνεται τελευταίος και υπηρέτης των άλλων». Έτσι κερδίζει το σεβασμό και την αγάπη. Δίνει αίμα για να λάβει Πνεύμα` Άγιο Πνεύμα. Αυτό είναι που μυστικά σκεπάζει την κατασκήνωσή μας και αναπληρώνει τα κενά και τις ελλείψεις. Αυτό είναι που μεταμορφώνει και γλυκαίνει τις ψυχές ακόμα και των πιο δύστροπων μέσω της ιεράς εξομολογήσεως.

            Κορυφαία στιγμή όμως όλων η Θεία Ευχαριστία. Στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου και Θαλλέλαιου αφήνουμε όλες τις βιοτικές μέριμνες για να κοινωνήσουμε μεταξύ μας και με το Χριστό. Όλες μας οι προσπάθειες έτσι πετυχαίνουν το στόχο τους και αγιάζονται με ουράνιο μισθό. Υπάρχει άραγε κάτι άλλο που να αξίζει;

            Είναι κάτι στιγμές στη ζωή μας που μένουν ανεξίτηλες στη μνήμη` χαράσσονται βαθιά μέσα στην καρδιά μας και αποτελούν οδηγό και κίνητρο για τη συνέχιση της ζωής και του πνευματικού αγώνα. Μας σημαδεύουν και διαμορφώνουν το χαρακτήρα μας. Αυτά είναι τα βιώματα.

            Απαραίτητα όσος πότε άλλοτε είναι στην εποχή μας αυτά τα βιώματα που μας χαρίζει η κατασκηνωτική ζωή. Χρειαζόμαστε βιώματα για να στερεωθούμε στην πίστη και να συνεχίσουμε τον καθημερινό αγώνα μέσα στην κάθε είδους κρίση.

            Η Μεταμόρφωση του Χριστού να φωτίσει τις ψυχές μας για να τις ανακαινίσει και να φωνάξουμε σαν τον Πέτρο «…να φτιάξουμε και φέτος σκηνές προς δόξαν Θεού. Αμήν»