Ο πιστός χριστιανός πάντα βαζει τη ζωή του θυσία στην υπηρεσια του συνανθρώπου. Εκούσια σπευδει να βοηθήσει χωρίς να υπολογίσει κόπο, χρόνο, έξοδα ακόμα και τη ζωή του. Και στην περίπτωση που χάσει τη ζωή του πάνω στο καθήκον της αγάπης, τότε Δόξα τω Θεώ, θα βρεθεί κοντά στον Αγαπημένο του Πατερα, εκπληρώνοντας τον σκοπό της ζωής του. Ζωντανά παραδείγματα οι Άγιοι μας αλλά και ο ίδιος ο Χριστός μας.
Σε μια λογικοκρατουμενη κοινωνία, όπως η σημερινή, ο Χριστός είναι ένας τεμπέλης που δεν κατάφερε τίποτα στη ζωή του, αφού δεν δούλεψε, δεν έκανε καριέρα, δεν έκανε οικογένεια και τριγυρνούσε απλώς στον κόσμο. Πέθανε στο άνθος της νιότης του σαν κακοποιός - εγκληματίας. Άρα είχε μια ζωή τζάμπα, όπως θα έλεγε κάποιος της δυτικής καπιταλιστικης κουλτούρας μας.
"Πιστοί χριστιανοί", "λειτουργοι του Υψίστου" σήμερα με γνώμονα τη λογική κλείνονται στον άδειο ναό τους, στον άδειο εαυτό τους, για να σώσουν τη ζωή τους και το μισθό τους, αγνοώντας το ποίμνιο που μένει αλειτουργητο, αγνοώντας τον συνάνθρωπο τους με τα προβλήματα του. Βέβαια η "θυσία" τους είναι η επιβολή μάσκας στον εαυτό τους (sic) και η οικειοθελής καραντίνα (που διαρκεί όχι 40 μερες αλλα 3 και πλέον μήνες). Ο εφησυχασμός τους είναι η διάσωση της ζωής των συνανθρώπων, ως ένα ον φτιαγμένο μόνο από σαρκα... ένα όρθιο πτωμα...Μια συμπεριφορά που βγάζει εντελώς την πίστη σε μια μεταθανάτια ζωή κοντά στο Χριστό. (Που είσαι πάτερ Χρυσανθε της Σπιναλόγκας;;)
Γονείς γέροι μόνοι τους απομωνομενοι σε άδεια σπίτια για μήνες, εργαζόμενες θηλάζουσες μητέρες χωρίς τη βοήθεια της μητέρας τους, άνεργοι παραπεταμενοι 40,50αρηδες, νοσηλευόμενοι σε ΜΕΘ χωρίς κανένα συγγενή, νεκροί τυλιγμένοι σε μια σακούλα χωρίς ένα τελευταίο αντίο, άπαντες υποψήφιοι κακοποιοί που φταίμε για τη συνεχόμενη καραντίνα και το θάνατο των ανθρώπων, δάσκαλοι που φοβούνται να μπουν στη σχολική τάξη, φίλοι που δεν ασπάζονται πια και τόσα άλλα.
Τη γη κυρίευσε ο φόβος, ο φόβος του θανάτου... Σώθηκε η αγάπη... Χάθηκε η ελπίδα... Έσβησε η πίστη...Ο άνθρωπος έμεινε μόνο σάρκα...
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ.
